بررسی میزان بقا ی ۵ ساله و مشخصات دموگرافیک بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

چکیده زمینه و هدف: میزان بقا ی سرطان کولورکتال به دلیل پیشرفت هایی که در درمان این بیماری به وجود آمده است طی دهه های اخیر روند افزایش داشته است. هدف این مطالعه بررسی میزان بقا ی سرطان کولورکتال و عوامل موثر در آن بود. روش بررسی: در این مطالعه ی همگروهی گذشته نگر، تعداد 243 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به مرکز ثبت سرطان بیمارستان نمازی شیراز طی سال های 1382 تا 1387 به منظور بررسی میزان بقا ی سرطان کولورکتال وارد مطالعه شدند. داده های جمع آوری شده با روش کاپلان مایر، لگاریتم رتبه ای و مدل رگرسیونی کاکس مورد تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین زمان پیگیری بیماران 49/37±4/35 ماه بود و میزان بقا ی 1، 3 و 5 ساله بیماران به ترتیب برابر با 9/93 ، 3/50 و 2/27 درصد برآورد شد. با استفاده از مدل رگرسیونی کاکس مشخص شد که وضعیت درآمد، روش تشخیص اولیه، سابقه ی مصرف الکل، نوع درمان اولیه و سابقه ی متاستاز ارتباط معنی داری با میزان بقا داشته است. نتیجه گیری: با وجود پیشرفت هایی که در درمان سرطان کولورکتال در ایران به عمل آمده است، در این مطالعه میزان بقا ی 5 ساله آن کمتر از کشورهای پیشرفته می باشد.